Miniaturka VI

 ~ Wyróżnienie OS : Marcesca  autorstwa Zuza Ł. ~ 

To był okropny dzień dla Francessci. W barze klient oblał jej ulubioną, białą sukienkę sokiem z truskawek. Wszyscy zapomnieli o jej urodzinach, a na domiar złego nie mogła się dostać do własnej szafki.

-Cześć jes....-nie dała chłopakowi dokończyć

-CZEGO CHCESZ?!-spytała ozięble

-Może mi nieprz..-znów nie dała mu dokończyć

-PRZECIEŻ CIĘ SŁUCHAM!-on tylko westchnął i kontynuował:

-Po pierwsze, to cześć. Jestem Marco.-powiedział podając jej rękę

-Fran.-powiedziała ściskając dłoń chłopaka

-I po drugie, dlaczego włamujesz mi się do szafki?-spytał, a ona dopiero teraz zrozumiała, że nieudolnie próbuje otworzyć szafkę nr 69, a jej to 70. Zrobiło jej się głupio. Zaczęła przepraszać chłopaka, a on tylko się uśmiechał. Następnie każdy poszedł na swoje zajęcia. Niestety Fran była zamyślona i kiedy ktoś na nią wpadł wydarła się:

-Ty idioto! Baranie! Frajerze! Kretynie!

-Przepraszam Francessco.-powiedział Beto, wyłaniając się zza kontrabasu

-Przepraszam.... Beto, ja mam...-jąkała się, a on zapytał:

-Fatalny dzień?

-Z ust mi to wyjąłeś. Przepraszam.-zrobiła skruszoną minę

-Przeprosiny przyjęte, ale chodź porozmawiamy.-powiedział wskazując na pustą salę. Weszli, ona położyła swoje rzeczy na podłogę, a on odstawił kontrabas do schowka.

-Więc co się stało?-spytał nauczyciel

-Mam dzisiaj urodziny. Wszyscy zapomnieli.

-No to wszystkiego najlepszego.-wtrącił jej

-Dzięki. Do tego pomagałam w Resto i jakiś facet oblał moją ulubioną sukienkę sokiem z truskawek.-wyżaliła się

-Należy zasypać solą, a potem zeprać.-odezwał się znany jej głos i nagle z zaplecza wyłonił się Marco.

-Bardzo mi przykro, ale za złe odzywki do nauczyciela masz karę. To jest Marco.-powiedział Beto

-Znamy już się.-powiedzieli chórem

-To świetnie, bo razem porządkujecie zaplecze!-oznajmił Beto wychodząc z sali

Sprzątali przez dobre cztery godziny, ale nie tylko. Włoszka poznała bliżej przemiłego chłopaka, a nawet się w nim zakochała. Kiedy skończyli, on złożył jej życzenia urodzinowe, ona podziękowała i się rozeszli. Francessca cały dzień myślała o Marco, ale uznała, że ich związek nie miał by przyszłości. Przecież znają się zaledwie kilka godzin. Wróciła zmęczona do domu i zaniemówiła. W jej domu była impreza urodzinowa, a na scenie stał Marco i śpiewał  Kiedy skończył podszedł do niej mówiąc:

-Muszę ci coś powiedzieć.

-Słucham.-oznajmiła Fran z uśmiechem

-Kiedy włamywałaś się do mojej szafki, uświadomiłem sobie, że cię kocham.-ona w odpowiedzi go pocałowała.

*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*

 Napisała go Zuza Ł. z bloga : http://realloveleonettaviluileon.blogspot.com

Praca mi sie podobała, jest na serio świetna 

Szkoda że taka krótka ;c  Ale no nic mam nadzieje że i tak podoba ci się wynik. 

I nie mów że twoja praca jest beznadziejna i wgl. Przeciwnie jest świetna... 

Nagroda z wyróżnienia :reklama przez 3 dni i opublikowanie One Shot'a na blogu