Rozdział 8 ~ Pojadę z tobą! / Koperta.

* Następnego dnia, Leon *
Obudziłem się dość późno z mocnym bólem głowy. Wstałem do pozycji siedzącej. Rozejrzalem się po pomieszczeniu. Znajdowałem się w moim salonie. Nagle że schodów usłyszałam stukot butów. Obróciłem się i ujrzałem Ludmiłę. 
- Lu? Co ty tu robisz? - zapytałem. Byłem zdziwiony bo co ona tu robiła?
- Wszystko ci zaraz wytłumacze. Chodz do kuchni. - tak jak powiedziała tak zrobiłem. Posłem za nią. Usiadłem na krześle i obserwowalem Ferro. 
Po chwili dała mi szklankę wody i tabletke przeciwbólową. 
Połknąłem i wypiłem zawartość szklanki. 
- Co się stało? I co tu robisz? - wkońcu chce się czegoś dowiedzieć
- A więc... Tańczyliśmy razem to pamiętasz?
- Tak. 
- Okey. To po tańcach i kiedy państwo Castilio wyruszyli w podróż. Chłopaki zaproponowali imprezę w klubie. Oczywiście wszyscy się zgodzili prócz dziewczyn które były już wystarczająco zmęczone. 
- Dobrze. Rozumiem. Chyba... Ale jak znalazła się w moim domu?
- Przecież ci to mówię. Siedź cicho i mi nie przerywaj. Więc... Kiedy w klubie byliście już wystarczająco upici. Brodway który był w lepszym stanie od was, zadzwonił do mnie w celu więzienia ciebie i Fede do domu. Więc tak też zrobiłam. Kiedy byliśmy już w domu nie chciałam zostawiać cię samego bo nie wiadomo co mógłbyś zrobić. A i Fede o własnych siłach wszedł na górę i śpi w gościnnym. Nie odwiozlam go do domu gdyż jego ojciec byłby wściekły na niego. 
- Dobra. Wszystko rozumiem i dziękuje że no ogólnie za wszystko.
- Nie ma za co. Przecież jestem twoją przyjaciółka. 
- Tak. Najlepszą. - zasmialismy się. 
- Zdecydowanie najlepszą. 
- Pewnie. - podszedłem do niej i pocałowałem ją w polik. - Idę przebrać się w coś innego. 
- Okey... Przy okazji jak idziesz na górę, mógłbyś obudzić Federico. 
- Okey! 
* Ludmiła *
Wczoraj było wspaniale. Świetnie tańczyło mi się z Fede... A myślałam że to zły pomysł. Ale w dalszym ciągu uważam że powinnien być że mną... Znaczy z Fran. Powinnien być z Fran. Kiedy Leon poszedł na górę ja postanowiłam zrobić im śniadanie. Tylko co by tu... Może zrobię tosty. Będzie szybciej i łatwiej. 
* Federico *
Poczułem lekkie zdarzenie w głowę. Natychmiast podniosłem się i zobaczyłem Leona. 
- A tobie co?! 
- Miałem cię obudzić. Raz nie zadziałało to musiałam coś zrobić. Po za tym to Lu mi kazała. 
- Lu? A co ona tu robi? I co ją robię w twoim domu?
- W wielkim skrócie. Była impreza. Upilismy się. Ludmiła była tak miła że nie zawiózla cię do domu tylko tu.
- Całe szczęścię.
- Tak. A teraz wstawać. I idziemy na dol. - powiedzial i wyszedł z pokoju. 
Wstałem. Poszłem do łazienki i po kilku minutach schodziłem na dół. W kuchni dostrzegłem Lu. Czym prędzej tam pognalem. Chciałem ją przytulić od tyłu. Ale uznałem że jeszcze nie. Gdyż jesteśmy przyjmie przyjaciółmi a ona uważa że powinienem być z Fran. Co jest kompletnie nie dorzeczne. Gdyż jesteśmy tylko przyjaciółmi. Nic a nic do niej nie czuje. Jest ładna ale znacznie bardziej podoba mi się panna Ferro...
- Dzień dobry 
- Hej Fede. Siadaj. Zrobiłam Wam śniadanie. 
- Dziękuje. Jesz z nami?
- Nie, muszę już iść do domu. 
- Okey. 
- Narazie. - pocałowała mnie w policzek i wyszła. 
* Natalia *
To już dzisiaj. Dzisiaj Maxi opuszcza Hiszpanie. Bardzo mi smutno z tego powodu, ale nie daje tego po sobie poznać. Chce spędzić jeszcze z nim tę kilka godzin... Nie wiem kiedy go jeszcze raz zobaczę i czy wogóle zobaczę. Aktualnię siedzę z Maxim na tarasie przed moim domem. 
- Maxi... Przyjedziesz tu jeszcze kiedyś?
- No pewnie że przyjadę. Szczerze ci powiem że nie wytrzymam tyle czasu bez ciebie. 
- Ja też nie. Strasznie będę tęskniła.
- Ja też ale nie martw się...
- Ej! Wpadłam na genialny pomysł. - chłopak spojrzał na mnie pytająco. - Pojadę z tobą. 
- Nie wyglupiaj się Naty. Masz tu pracę, rodzinę, przyjaciół swoje życie. 
- Nie ja chce jechać z tobą. Postanowione. No chyba ze ty nie chcesz... 
- Jasne że chce. - momentalnie rzuciłam mu się na szyję. I pocałowałam w polik.
- Ciesze się. 
- Ją też. Ale jak chcesz jechać. To musimy zacząć twoją pakowanie. 
- Okey. To chodźmy. - wstałam i pociągnęłam go za rękę do środka domu. 
* Violetta * 
Wstałam dziś wcześniej niż zazwyczaj. Jest piękna pogoda, ale ją postanowiłam posprzątać. Zaczęłam sprzątać wszystkie szafki przy tym robiąc porządek w papierach... Nagle znalazłam pewną kopertę. Na oko jak zwykła koperta. Miałam w planie ją wyrzucić tak jak każde niepotrzebne. Ale najpierw ją otworzyłam to co w niej zobaczyłam było może nie do pomyślenia... Po prostu nie spodziewałam się że... 
_______________
Do następnego ;*
Jeśli będzie 12 komentarzy ;>>