Miniaturka XXII

Miniaturka by Nikola A. 

Do tej pory...
     Udawałam silna kobietę której nikt i  nic nie może złamać. Tak na prawdę miałam serce delikatne jak z papieru i sztuczny uśmiech. Łzy, przy których każdy myślał że są ze szczęścia. Tak naprawdę były bólem.
Wszyscy patrzyli na to jak się zachowuje. Gdyby popatrzyli w me oczy zobaczyliby smutek jakiego nigdy dotąd nie dostrzegli. Strach... Jakby gonił za mną bandyta z nożem oraz ta bezradność która doszczętnie mnie zniszczyła. Próbując złapać oddech powiem "Kocham Cię" ostatni raz już tobie. To rozwiąże problemy, co dzień się oto boję. Mam pistolet, dwa boję i nas dwoje. To koniec! Fajnie było kochać. Fajnie było śnić, lecz teraz już nie mam po co żyć!
      Dziękuje za wszystko... Za to że byłeś przy mnie zawsze gdy cię potrzebowałam... W chwilach radości i smutku. Byłeś dla mnie całym światem. Chciałam byś wiedział że Kocham Cię. Owszem! Nie jestem ładna, nie mam idealnej figury. Jestem także cholerną zazdrośnicą.
     Kocham Cię nad życie. Gdybym odeszła nikt by nie zauważył... Nikt by nie płakał, nie tęsknił...
     Chce być twoim najpiękniejszym powitaniem i najtrudniejszym pożegnaniem. W tobie jest światło, które oświecą każdy mrok.
Tak bardzo, ale to bardzo, bardzo... Kocham Cię najbardziej, najmocniej, najczulej na świecie. Gdzie kolwiek i kiedy kolwiek  jesteś... Ciągle myślę o tobie... Nie chce już tak dłużej żyć! Jesteś moim całym sercem... A przecież bez serca nie da się żyć.
_______________
Krótkie jednorazowe opowiadanie które napisała moja koleżanka Nikola ;3
Niestety nie ma bloga, ale talent jest ;P
Praca bardzo mi się podoba ;*
Brak słów, jak przeczytałam to nie wiedziałam co powiedzieć. Pamiętasz? ;d
Następny post pojawi się jeśli będzie z 16 komentarzy! ;>>