Miniaturka XIX

~ 3 miejsce  by Ellie Verdas Pasquarelli ~ Księżniczka i Książę ~

http://doroslaleonetta2.blogspot.com/

Zakochani często mówią do siebie książę lub księżniczka mimo , że naprawdę nimi nie są . Są tylko jednymi z miliardów ludzi żyjących na świecie . A może ktoś z was spotkał się ze sytuacją , że chłopak pochodzący z rodziny królewskiej zakochał się w normalnej dziewczynie ? Wiele osób uważa , że takie historie zdarzają się tylko w bajkach takich jak ,, Kopciuszek '' , lecz to nie prawda . Historia , o której wam niebawem opowiem zdarzyła się naprawdę . 

***

Ona jest księżniczką z własnej bajki . Pochodzi z ubogiej rodziny . Nigdy nie zaznała życia w luksusach  mimo , że bardzo by chciała . Jak była mała obiecała sobie , że będzie spełniać swoje marzenia . Niestety , nie ma możliwości . Od jutrzejszego dnia nie będzie już taka sama . Będzie służącą rodziny królewskiej . 

On ma wszystko czego zapragnie . Niczego mu nigdy nie brakowało . Zawsze ktoś mu służył dlatego nie jest przyzwyczajony do pracy . Jest egoistą . Nie liczy się dla niego dobro innych . Widzi tylko swój czubek nosa .
Może dlatego nigdy nie znalazł miłości ?

***

Dzień wstał dziś bardzo szybko , a razem z nim śliczna dziewczyna . Przetarła oczy i uśmiechnęła się sama do siebie . Zobaczyła za oknem przepiękną pogodę . Uwielbiała przyrodę . Kochała jak świeciło słońce , śpiewały ptaszki , wiał słabiutki wiaterek i kwitły kwiaty. Właśnie dziś jest pierwszy dzień lata .  Będzie to dzień szczególny dla Violetty Castillo . Zacznie nowy etap w swoim życiu . 

- Śniadanie ! - krzyczy doniosłym głosem jej ojciec . Szatynka wstaje z łóżka i udaje się do kuchni. Na stole znajduje się jajecznica . Siada na krześle przy stole i zaczyna dłubać widelcem posiłek . Nagle w pomieszczeniu zjawia się wściekły tata Vilu.

- Gówniaro co ty sobie myślisz ? Nie będziesz kraść mi pieniędzy ! - powiedział . 

- Tato ja tylko je pożyczyłam , przecież wyjeżdżam , a muszę się z czegoś utrzymać - powiedziała z uśmiechem na twarzy .

Mężczyzna nie wytrzymał . Już miał rzucić się na nią z pięściami , ale ktoś go powstrzymał .Była to jego żona , matka Violetty,

- Zostaw ją - powiedziała , a jeszcze bardzie wkurzony ojciec odszedł . Dziewczyna wtuliła się w swoją rodzicielkę . 

- Dziękuje . - powiedziała .  

- Vilu musisz już jechać - odpowiedziała kobieta .

Szatynka przytaknęła głową i poszła do swojego pokoju . Tam wzięła walizki i udała się do taksówki . Na koniec jej dotychczasowej przygody uroniła jedną łezkę i pojechała do zamku .

***

Szatyn wstał dziś lewą nogą. On zawsze staję tą nogą . Czy ktoś wogule widział na jego twarzy uśmiech ? Otóż nie . Jest nazywany ,, samolubnym egoistą '' .

- Leon dziś przejeżdża nowa służąca . Bądź miły - powiedziała matka , która zjawiła się w jego komnacie .

- Postaram się - powiedział z grymasem na twarzy chłopak . 

- Uśmiech - powiedziała kobieta , po czym odeszła . Leon usiadł na sofie i wyją książkę . Nagle usłyszał pukanie . 

- Proszę ! - krzykną . 

- Siema stary - powiedział przyjaciel szatyna , Diego . 

- Hej - odpowiedział książę .

- Co się stało ? 

- Jakaś nowa służąca przyjedzie . Pewnie jakaś stara baba .

- Jesteś tego taki pewny ?

- Si . 

W tym momencie drzwi się otworzyły i próg pokoju przekroczyli jego rodzice oraz szatynka o niesłychanej urodzie .

- To jest Violetta . Nasza nowa służąca - powiedział ojciec Leona.

- Dzień dobry - powiedziała cichutkim głosem Vilu . 

- Hej - odpowiedział szatyn i wydusił na swojej buzi sztuczny uśmiech . 

- Ooo... jak słodko - powiedziała matka , a chłopak posłał jej chłodne spojrzenie . 

- My już sobie pójdziemy - powiedzieli rodzice i sobie poszli. 

- Kicia czy możesz przynieść nam szklanki soku ? -  powiedział do niej niespodziewanie Leon .
- Oczywiście - odpowiedziała trochę przestraszona dziewczyna .
Myślała , że szatyn to miły chłopak , a po tym co jej przed chwilą powiedział uważa , że się myliła . Udała się do kuchni . Tam do szklanek wlała sok , po czym szklanki postawiła na tacę . Wróciła do komnaty Leona . Zapukała i usłyszała słowo ,, Proszę '' . Nacisnęła klamkę i ujrzała tam chłopaków , którzy na jej wejście ucichli .
- Oto to o co prosiłeś - powiedziała i podała każdemu z chłopaków napój. Nagle poczuła , że ktoś łapie ją za udo . Był to Diego .
- Emmm ... Możesz wsiąść tą rękę - powiedziała  dziewczyna . Chłopak nie spełnij jej prośby tylko posuwał swoją rękę coraz wyżej . Vilu wiedziała , że nie może nic zrobić , ponieważ będzie to groziło wyrzuceniem jej z pracy . W tym samym momencie Leon posłał mu chłodne spojrzenie .
- Przepraszam - powiedział chłopak i poszedł .
- Ja też już pójdę .  - powiedziała Vilu i poszła do swojego pokoju .  Pod żadnym pozorem nie można było go porównać do pokoju księcia . Szatynka usiadła na łóżku i wyjęła swój pamiętnik .

Drogi pamiętniku !

Od kilku godzin nie jestem już tą samą Violettą .

Moje życie wywróciło się o 180 %

Zamieszkałam u rodziny królewskiej . 

Książę ku mojemu zaskoczeniu jest niemiły.

Do tego ma kolegę , który się do mnie dobierał .

Czemu ja muszę mieć zawsze pod górkę ?

Drzwi od pokoju dziewczyny się otworzyły i do pokoju weszła pewna brunetka . 

- Kto ty jesteś ? - spytała się szatynka .

- Pracuje tutaj , a ty ? - odpowiedziała pytanie Włoszka .
- Ja od dziś też tu pracuje - powiedziała z uśmiechem Vilu .
- Czyli będę miała pomoc .
- Najwidoczniej .
- Violetta ! - usłyszały wołanie dziewczyny , pobiegające z komnaty rodziców Leona . Szatynka udała się w wyznaczone miejsce . Szła przez długi korytarz . Nagle usłyszała dziwne odgłosy dobiegające z pokoju księcia. Postanowiła sprawdzić co się tam dzieje. Nacisnęła klamkę i zobaczyła go w jednoznacznej sytuacji z pewną blondynką .
- Przepraszam - powiedziała przestraszona i zamknęła drzwi . Nie wiadomo czemu , ale poczuła ukucie w sercu . Następnie udała się do komnaty króla i królowej .

***

Nowy dzień , nowe przygody , nowe sukcesy . Ten dzień nie rozpoczął się radośnie . Leon pokłócił się z rodzicami , Francesca rozbiła talerz , a pewna osoba sobie jeszcze słodko spała . 

Niespodziewanie zaczęła grać przepiękna muzyka , wraz z nią powieki Vilu zaczęły się otwierać.

Dziewczyna szybko wstała z łóżka i zaczęła tańczyć do tej piosenki . 

- Krok w prawo , potem w lewo - powtarzała sobie .

W tym momencie drzwi od pokoju się odtworzyły i wszedł książę.

- Musimy porozmawiać - powiedział .

- O czym ? - spytała się .

- O tym co wczoraj widziałaś .

- Nie ma tematu . Zapomnijmy o tym .

- Na pewno ?

- Tak . 

Chłopak wyszedł z pokoju dziewczyny . Violetta , zaś skuliła się i zaczęła myśleć o tym czy jej życie ma sens .

***

Miesiąc to bardzo dużo czasu . Wiele rzeczy może się zmienić . Nie koniecznie na lepsze . A co zmieniło się w życiu Violetty ? Można powiedzieć , że wszystko . Zaprzyjaźniła się z Diego , zakochała w Leonie , a Francesca stała się jej wrogiem . Dziś właśnie stoi przed lustrem ubrana w brzoskwiniową sukienkę . Wybiera się na ślub . Ślub Leona i Włoszki . Bardzo ją to boli , ale musi tam iść ze względu na pracę . 

- Gotowa ? - pyta się jej Diego .

- Tak - mówi ze smutkiem na twarzy. 

Następnie przyjaciele udają się do samochodu . Po kilku minutach są już pod Kościołem . Wchodzą do środka i zajmują odpowiednie miejsce . Niedługo potem rozpoczęła się ceremonia . Gdy Francesca zaczęła mówić słowa przysięgi Vilu wybiegła z kościoła . Udaje się do zamku . Tam wyjmuje żyletkę i już miała podciąć sobie żyły , ale ktoś ją powstrzymał . 

- Co robisz ? - spytał się dobrze znany jej głos. Ale ona nic nie odpowiedziała , tylko zsunęła się po ścianie i zaczęła płakać . 

- Po co tu przyszedłeś ?- spytała się tym razem ona . 

- Bo cię kocham - powiedział , po czym ją namiętnie pocałował . 

- A co z Francescą ?

- Nigdy jej nie kochałem , a ślub to był pomysł moich rodziców .

***

Każda bajka ma szczęśliwe zakończenie . Ta historia też skończyła się szczęśliwie. Violetta została księżniczką i żoną Leona . Razem mają 3 letnią córeczkę Elize . Dziewczynka odziedziczyła urodę po mamusi . W tym momencie Leon bawi się z córką , a Vilu oglądała swój pamiętnik . Jeden wpis przykuł jej uwagę . Może w go pamiętacie ?